به کجا چنين شتابان ؟

چجوري بگم که چه جوري بايد باشه همه چيز؟ مگه ميشه گفت؟ مگه ميشه کسي رو که دوست داري هيچ وقت بدستش نياري؟ اون براي هميشه ماله تو چون تو براي هميشه اونو جزو خاطراتت کردي و مگه ما چيزي بيشتر از خاطره هستيم؟...باور کن نه...چندين ساله ديگه ما همه براي هميشه تبديل به خاطره ميشيم...و اينکه چه جور خاطر اي همش بستگي به خودمون داره که آخره داستانمونو چه جوري تموم کنيم...


من ميخوام آخره داستانم با نور تموم شه...


اينکه نور هم منو قابل بدونه يه بحثه ديگه ايه!

هزار و يک شب من پر از صداي تو بود
گريه هر شب من فقط براي تو بود